دلنوشته هاي من براي سارا

چه روزاي خوبي بود تو و جاده و غروب خاطرات خيلي خوب
انتظار ديدنت انتظار خوبي بود رفتني شدي چه زود
هر جا هستي ديگه فكر من نباش دنيا باشه واسه تو و آدماش
حالم خوبه نگران من نباش دارم ميرم …
هر جا هستي ديگه فكر من نباش دنيا باشه واسه تو و آدماش
حالم خوبه نگران من نباش دارم ميرم …

چه روزاي خوبي بود تو و جاده و غروب خاطرات خيلي خوب
انتظار ديدنت انتظار خوبي بود رفتني شدي چه زود
هر جا هستي ديگه فكر من نباش دنيا باشه واسه تو و آدماش
حالم خوبه نگران من نباش دارم ميرم …
هر جا هستي ديگه فكر من نباش دنيا باشه واسه تو و آدماش
حالم خوبه نگران من نباش دارم ميرم …

در خيالات خودم در زير باراني كه نيست

مي رسم با تو به خانه از خياباني كه نيست

مي نشيني روبرويم، خستگي در مي كني

چاي مي ريزم برايت، توي فنجاني كه نيست

باز مي خندي و مي پرسي كه حالت بهتر است؟

باز مي خندم كه خيلي، گرچه مي داني كه نيست

شعر مي خوانم برايت، واژه ها گل مي كنند

ياس و مريم مي گذارم توي گلداني كه نيست

چشم مي دوزم به چشمت مي شود آيا كمي

دستهايم را بگيري بين دستاني كه نيست؟

وقت رفتن مي شود با بغش مي گويم نرو

پشت پايت اشك مي ريزم، در ايواني كه نيست

مي روي و خانه لبريز از نبودت مي شود

باز تنها مي شوم با ياد مهماني كه نيست

بعد تو اين كار هر روز من است

باور اين كه نباشي، كار آساني كه نيست!

سلام ساراي قشنگ من

11 سال بود تورا نديده بودم

هر روز و هرشب در انتظار ديدارت،‌در انتظار شنيدن صدايت و حتي در انتظار شنيدن خبري از تو هستم

آيا روزي خواهد شد كه من و تو ،‌در كنار هم بنشينيم و قصه عشقمان را بازگو كنيم

گمان نميكنم

ولي حالا كه بعد از 11 سال ديدمت خوشحالم

ديدمت و دوباره مانند روزهاي اولي كه ميديدمت گر گرفتم

دست و پايم شل شد

تو چه داري با خود كه مرا اينگونه ميكني

چه چيز در تو هست كه در خلوت گريه مرا در مي آوري

آيا واقعا من عاشقم؟؟؟